“Kendi kendine konuşana deli derler” yaftası geçmişte kaldı. Deneysel psikoloji odaklı bir yayın olan QJEP‘de yayınlanan bir makaleye göre kayıp nesneleri kendi kendinize konuşarak aramanız, düşünerek aramaktan daha iyi sonuç veriyor.
Çalışma kontrollü bir deneyi kapsıyor. İki gruba ayrılan deneklerden gizlenmiş bir nesneyi bulmaları isteniyor. Birinci gruptaki denekler, nesnenin adını sesli olarak tekrar ederek arıyor. Diğer gruptan ise sessizce aramaları isteniyor. Deney sonucunda kendi kendine konuşan ve nesnenin adını tekrar eden grubun gizlenmiş objeye daha kısa sürede ulaştığı gözlemleniyor. Deneyin sonucunda ortaya koyulan teori, sesli etiketler oluşturarak algı sürecinizi değiştirebileceğinizi öneriyor. Örneğin kayıp cep telefonunuzu sürekli “cep telefonu” diyerek aradığınızda, görsel algınızı bir “cep telefonu dedektörüne” dönüştürmüş oluyorsunuz.
Kısacası kayıp eşyalarınızı ararken metafizik güçleri ticaretle itham etmek yerine eşyanın adını sesli olarak tekrar ederseniz hem eşyanızı daha çabuk bulursunuz, bilime de katkıda bulunmuş olursunuz.
